Fietje is een vrouw van 42 en enigszins wereldvreemd.
Ze heeft een normale intelligentie, is lerares Frans geweest en sinds twee jaar zit ze thuis. Ze wordt behandeld door een psycholoog wegens burn-out. Fietje is haar bijnaam. Niemand weet waarom. De psycholoog maakt zich zorgen om haar zelfzorg en vraagt ons team om eens langs te gaan voor controle. Het eerste bezoek verloopt voorbeeldig. Het huis en cliënt voldoen ruim aan de gestelde hygiëne waarden.
Bij een tweede bezoek geeft Fietje aan graag samen boodschappen te willen doen.
We gaan gedrieën op pad. Eenmaal in de supermarkt, in het pad van de wasmiddelen, doet Fietje haar rok omhoog. Ze heeft geen ondergoed aan. Voor we wat kunnen doen gaat Fietje gehurkt zitten en zegt: ik moet even plassen jongens. Vervolgens plast ze in de supermarkt.
Na het plassen staat ze op en loopt weg alsof er niets gebeurd is. Wij lopen haar achterna en roepen haar maar ze reageert niet.
Frietje heeft haast en zij rent naar een ander gangpad, het pad waar de frisdrank staat. Ook daar gaat de rok omhoog en roept: ja sorry hoor maar moet ook nog schijten. En voegt daad bij het woord. Nadat de behoefte is gedaan staat ze weer op. Nu loopt ze naar de broodafdeling, haalt een witbrood en wil naar de kassa.
Ondertussen staan wij tegenover een niet zo vriendelijke supermarktmanager. De politie is gewaarschuwd. Frietje speelt de totale onschuld en zegt alleen maar dat ze netjes geplast en gepoept heeft. Aan ons de edele taak om het een en ander te verklaren. Van de politie krijgt Fietje een waarschuwing. De manager geeft Fietje een winkelverbod.
Aan de psycholoog hebben we verslag uitgebracht.
De psycholoog gaat Fietje door sturen naar een psychiater.
Tot dat moment daar is blijven wij sowieso Fietje begeleiden.
Tijdens onze bezoeken heeft Fietje wel bijzondere dingen in haar huis gedaan echter geen van allen gevaarlijk of bedreigend. Wel hebben we diverse signalen binnen gekregen dat Fietje ook in andere winkels poept en plast en dan niet op het toilet.
Reactie plaatsen
Reacties