Gerda is een intelligente krasse dame van 94 jaar oud.
Zij spreekt, leest en schrijft foutloos en accentloos Duits.
De huishoudelijke hulp geeft aan dat mevrouw sinds een paar dagen de deur niet meer open doet.
Met de sleutel komen wij ter plaatse en constateren dat er een ander slot op zit.
De verpleging geeft aan dat zij wel met mevrouw kunnen praten via de telefoon maar dat de gesprekken in het Duits gaan.
Via de telefoon praten we met Gerda. Het gesprek gaat inderdaad volledig in het Duits.
Na lang praten geeft Gerda aan dat de deur wel open kan maar alleen voor haar goede vriend Adolf.
Hitler heeft zichzelf nooit beroofd van het leven en leeft nog steeds volgens Gerda. Zij geeft aan hem nog regelmatig te spreken via de telefoon en af en toe komt hij bij haar langs op de koffie. Waar hij woont weet ze niet. Wij moeten hem maar gaan zoeken.
Na een multidisciplinair overleg komt het tot een besluit om acteurs in te zetten.
Politie, brandweer, en ambulance zijn op de hoogte indien Gerda mocht bellen.
Haar behandelend psychiater, twee agenten, twee ambulancemedewerkers en Karlijn en ik zijn ter plaatse.
De acteur lijkt sprekend op Adolf. Inclusief uniform. Om het echt te laten lijken, ook twee acteurs als soldaat.
Het geheel is bizar en voelt ongemakkelijk. De acteur spreekt accentloos vloeiend Duits. Iedereen staat klaar en hij belt aan.
Gerda doet kijkt kennelijk door het spionnetje en doet de deur open. Het lijkt goed te gaan. Door een kiertje spreekt zij met "Adolf". De acteur weet haar te overtuigen de deur verder te openen. De deur is nu helemaal open.
Dan schreeuwt ze VERRÄTER!! (VERRADERS!!).
Ze doet iets in haar mond en in luttele minuten overlijd ze.
Het ambulancepersoneel kan niets meer doen.
Als de soldaatacteur zijn helm afdoet ziet een agent waardoor het mis is gegaan.
Hij was vergeten zijn oorringetje uit te doen. Vanaf de zijkant niet te zien, vanaf vooraanzicht wel.
Sectie op het lichaam maakt later duidelijk dat Gerda een hoge dosis kaliumcyanide had ingenomen.
Reactie plaatsen
Reacties